جاتون خالی!
دیشب یه قاعده ی یه تراژدی خواب اساسی دیدم! خودم باورم نمیشد! اما همراه رفقا رفته بودیم کربلا!
محشر بود! ‏غیر قابل وصف! منِ بی لیاقت تا حالا نه مکه راهم دادن نه کربلا! قربون آقا امام رضا (ع) برم.
چون نرفتم نمیتونم بگم چه حسی داشتم،‏اما بی نظیر بود! فکر کن! چشمات رو باز کنی ببینی بی اختیار نشستی رو زانوهات و روبه روی گنبد طلایی مولایی... وایـــــــــــــــــــــــــی....

یعنی میشه یه روز قسمت ما هم بشه؟ (باید تمرین کنم واسه خودم دعا نکنم....رجوع کنید به جواد به ستاره میگوید...)
شنیدم 27 مرداد یه گروه دارن میرن...
کاش می رفتی...

          خدا دارم
                     نبی دارم
                                علی دارم
                                             چه غم دارم؟
                                                              چه کم دارم؟
                                                                              فقط میل حرم دارم...